به گزارش مشرق، زینب ابوطالبی، مجری برنامه "نیمه پنهان ماه"در خصوص پیدایش ایده این برنامه گفت: سه فاز اول این برنامه ایدهاش از کتابهای روایت فتح گرفته شده بود و
به نوعی بنیانگذار این گروه هستند که تصمیم بر این شد علاوه بر متن
تشریحی موجود در کتابهای روایت فتح، به صورت مصاحبهای و گفتگو زندگی
خانواده شهدا را مورد جستجو قرار دهیم.
وی
افزود: در این برنامه قصد بر آن نبود که صرفا به بررسی زندگی همسران و
فرزندان آنها بپردازیم بلکه هدف روایت ساده از زندگی با شهدا بود، در این
برنامه ابتدا پیش زمینهای از اطلاعات زندگی مهمانان نشان داده میشده و
بعد درباره ازدواج آنها گفتگویی صورت میگرفت به گونهای که خاطره و
داستان زندگی آنها مرور شود، همچنین باید گفت سوالاتی که از مهمانان
برنامه پرسیده میشود سوالات فلسفی نیست بلکه گپ و گفتی جمعی است.
ابوطالبی
در ادامه اظهار داشت: در این گفتگوها بدون هیچ حاشیهای به زندگی آنها
پرداخته شد و تلاش کردیم که مخاطب نتیجه گیری کند و هرگاه که مهمانان در
برنامه به سمت نتیجه گیری میرفتند ما باز آنها را به اصل برنامه و داستان
راهنمایی میکردیم و مردم ساده و بیآلایش بودن یک برنامه را بیشتر دوست
دارند.
مجری
برنامه "نیمه پنهان ماه" گفت: ما در این برنامه قصد نداشتیم که چیزی را
به کسی القا کنیم ولی بالاخره این آدمها کسانی هستند که در زندگی خود
انتخاب ویژهای داشتند که آن هم شهادت است، به نظر من شهادت به معنای مرگ
نیست، بلکه به معنای زندگی است و هنگامی که در این موضوع تامل میکنیم به
صورت ناخودآگاه به سبک خاصی از زندگی میرسیم.
وی
همچنین افزود: شهادت تنها این نیست که بگوییم فلان شخص در فلان تاریخ شهید
شده است بلکه او در زندگی قبل از شهادت خود خصوصیات ویژهای داشته است که
به درجه شهادت رسیده است من بعد از آن برنامهها شخصا فهمیدم که مهمانان ما
کسانی هستند که لذت زندگی را فهمیدهاند شاید در همان یک سال یا 2 سالی که
با همسران خود بودهاند ولی ما ممکن است هنوز بعد از 20سال نفهمیده باشیم
که لذت زندگی چیست. این افراد کسانی هستند که با فیلتر شهادت شناسایی
شدهاند.
وی
درخصوص فاز چهارم این برنامه گفت: ما در کشورمان شهدای زیادی داریم ولی
دوست داریم کمی به شهدای مدافع حرم و شهدایی که در درگیریهای مرزی شهید
شدهاند بپردازیم همچنین باید به این شرایط کنونی کشور عراق توجه کرد.
ابوطالبی
در پایان خاطر نشان کرد: این برنامه به نظر من تنها برنامهای بود که همه
عوامل آن از افراد ویژهای بودند و خیلی برنامهها عوامل برایشان مهم
نیست مثلا اینکه کار در مورد چیست؛ تنها میخواهند آن را انجام دهند ولی
این برنامه اینگونه نبود بلکه فکر میکنم همگی اعتقاد خاصی به این کار
داشتند و همه با هم همراه بودند.